Wykonanie: Przemysław Gintrowski , Trio Kaczmarski-Gintrowski-Łapiński

Dosiadł mnie osioł okrakiem	d
I rykiem obwieścił donośnym	a
Że na wierzchowcu takim	d
Będzie jeźdźcem wolności	a
Wbił mi w żebra ostrogi	d
Wepchnął do ust kostkę cukru	a
Chwostem tnąc w poprzek nogi	d
Zmusił bez trudu do truchtu	a

Zaduch ośli mnie dusi	d
Jestem kloaką jeźdźca	a
Bo co spod ogona wypuści	d
Na moich gromadzi się plecach	a
Małpy śpiewają mu pieśni	d
I łaską zwą co jest musem	a
On ryczy nad uchem – Nie śpij!	d
I już nie truchtem już kłusem	a

Mija nas inny wierzchowiec	d
Z wysiłku ogłuchł i oślepł	a
Osioł go kopie po głowie	d
Cień jego uszy ma ośle	a
Nikt już nie mówi po ludzku	d
Rykiem i śmiechem się chwalą	a
Głaszczą i chłoszczą do skutku	d
Kłus nasz przechodzi w galop	a

Pędzę na zgiętych kolanach	d
Więcej niż znieść mogę znoszę	a
Aż świta myśl niesłychana	d
I ludzką głowę podnoszę	a
To nic że ostrogi bodą	d
Szpicruta nad uchem gra	a
To jeździec stworzony pod siodło	d
I jeźdźca dosiąść się da!	a

Dodane 21.10.2016 przez DX

Nagranie

I jeźdźca dosiąść się da!

Piosenka inspirowana jest grafiką Francisca Goi pt. "Ty, który nie możesz". Dzieło jest 42 miedziorytem z cyklu grafik Kaprysy. Powstałe w latach 1797-1798 ryciny, w satyryczny sposób patrzyły na społeczeństwo hiszpańskie z końca XVIII wieku.

Grafika nr 42, przedstawia dwóch wycieńczonych mężczyzn, którzy na swoich ramionach dźwigają dwa dostojnie pozujące osły. Tytuł sugeruje zniewolenie dwóch "wierzchowców" i ich niemoc wobec dużo silniejszych postaci jeźdźców. Motyw zwierząt, które rządzą nad poniżonymi i uległymi ludźmi nie jest jednorazowy w twórczości Goi i w Kaprysach pojawia się jeszcze w miedziorytach od 37-41. Rycina nr 38 (¡Bravísimo!) stała się nawet inspiracją dla wersu z "Osłów i ludzi " ( Małpy śpiewają mu pieśni ).

Goya w swoim dziele ukazał bezsilność Hiszpanów wobec potężnych arystokratów i kleru, zawierając w tytule smutną myśl, która wskazuje na to, że zwykli ludzie własnymi siłami nie są się w stanie podnieść spod jarzma władców, nawet tak absurdalnych jak para osłów. Kaprysy powstały w burzliwym momencie w historii Hiszpanii, kiedy władzę utracili liberałowie, których sympatykiem był Goya. Swoje spostrzeżenia i celne uwagi, zawarte w grafikach kierował w większości wobec nowych rządzących, na czele których stał król Ferdynand VII.

W poetyckiej interpretacji Kaczmarskiego, wbrew tytułowi XVIII-wiecznej ryciny, historia kończy się optymistyczną pointą. Jeździec okazuje się idealnym kandydatem na rumaka i nic nie stoi na przeszkodzie aby zamienić się miejscami. Napisany w 1980 roku, w czasie karnawału Solidarności utwór podkreślał znaczenie nadziei w wymiarze indywidualnym, która jest według słów autora: warunkiem (nie jedynym, ale pierwszym) urzeczywistnienia marzeń. Sny o odejściu komunistów od władzy i powrocie zwykłych Polaków do rządzenia, zostały krwawo przerwane przez wprowadzenie stanu wojennego, rok po napisaniu piosenki

https://en.wikipedia.org/wiki/Los_caprich…
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kaprysy
Francisco Goya, https://i.pinimg.com/originals/85/ba/b7/8… , Domena publiczna

Dodane 22.04.2019 przez Pan_Kmicic4

Dowiedz się więcej

Inspiracje plastyczne Jacka Kaczmarskiego – sekcja zagraniczna

Piosenki

Osły i ludzie

Nagranie

I jeźdźca dosiąść się da!

Dowiedz się więcej

Nuty