Ty mnie do pieśni pokornej nie wołaj, |
A E A E
|
Bo ta już we mnie bez głosu, |
G fis h
|
A jeśli milczę, nie przeto mnie połaj, |
A E A E
|
Kwiatów, Ty, nie chciej od kłosu... |
G fis h
|
Bo ja z przeklętych jestem tego świata, |
G D
|
Ja bywam dumny i hardy, |
a e
|
A miłość moja, Bracie, dwuskrzydlata: |
G D
|
Od uwielbienia do wzgardy. |
a e
|
Szkoda, mój Bracie, na wiatr ducha wywiać |
A E A E
|
I krew wypluwać tęsknotą, |
G fis h
|
Żeby siedzących w cyrku uszczęśliwiać, |
A E A E
|
Więc mów, że milczę tak oto. |
G fis h
|
Gdy w głębi serca purpurę okrutną |
G D
|
Wyrabia prządka cierpienia, |
a e
|
Smutni – lecz smutni, że aż Bogu smutno – |
G D
|
Królewskie mają milczenia. |
a e
|
Dodane
18.07.2018
przez Zbik