Raport z oblężonego miasta

Tekst: Zbigniew Herbert

Muzyka: Przemysław Gintrowski

Wykonanie: Przemysław Gintrowski

Zbyt stary żeby nosić broń i walczyć jak inni —	a
wyznaczono mi z łaski poślednią rolę kronikarza	a
zapisuję — nie wiadomo dla kogo — dzieje oblężenia	G a

mam być ścisły ale nie wiem kiedy zaczął się najazd	a
przed dwustu laty w grudniu wrześniu może wczoraj o świcie	a
wszyscy chorują tutaj na zanik poczucia czasu	G a

pozostało nam tylko miejsce przywiązanie do miejsca	a
jeszcze dzierżymy ruiny świątyń widma ogrodów i domów	a
jeśli stracimy ruiny nie pozostanie nic	G a

piszę tak jak potrafię w rytmie nieskończonych tygodni	a
poniedziałek: magazyny puste jednostką obiegową stał się jeden szczur	G e
wtorek: burmistrz zamordowany przez niewiadomych sprawców	G e
środa: rozmowy o zawieszeniu broni nieprzyjaciel internował posłów	a e/G D G
nie znamy ich miejsca pobytu to znaczy miejsca kaźni	a e/G D/Fis G
czwartek: po burzliwym zebraniu odrzucono większością głosów	G e
wniosek kupców korzennych o bezwarunkowej kapitulacji	G e
piątek: początek dżumy	a e/G D/Fis G
sobota: popełnił samobójstwo N.N. niezłomny obrońca	a e/G D G
niedziela: nie ma wody odparliśmy szturm przy bramie wschodniej	G e
zwanej Bramą Przymierza	a e/G D/Fis G
wiem monotonne to wszystko nikogo nie zdoła poruszyć	a e/G D/Fis G (e)

unikam komentarzy emocje trzymam w karbach piszę o faktach	e a
podobno tylko one cenione są na obcych rynkach	h e
ale z niejaką dumą pragnę donieść światu	e a
że wyhodowaliśmy dzięki wojnie nową odmianę dzieci	h e
nasze dzieci nie lubią bajek bawią się w zabijanie	e a
na jawie i we śnie marzą o zupie chlebie i kości	h e
zupełnie jak psy i koty	a h e

wieczorem lubię wędrować po rubieżach Miasta	e a
wzdłuż granic naszej niepewnej wolności	h
patrzę z góry na mrowie wojsk	e
ich światła słucham hałasu bębnów barbarzyńskich wrzasków	a h e

doprawdy niepojęte że Miasto jeszcze się broni	e a
oblężenie trwa długo wrogowie muszą się zmieniać	h e
nic ich nie łączy poza pragnieniem naszej zagłady	e a
gdy jedne hordy odchodzą zjawiają się natychmiast inne	h e
Goci Tatarzy Szwedzi hufce Cesarza pułki Przemienienia Pańskiego	e a
kto ich policzy	h e
kolory sztandarów zmieniają się jak las na horyzoncie	e a
od delikatnej ptasiej żółci na wiosnę	h
przez zieleń czerwień do zimowej czerni	e

	C e
	C e

tedy wieczorem uwolniony od faktów mogę pomyśleć	C
o sprawach dawnych dalekich na przykład o naszych	e
sprzymierzeńcach za morzem	e
wiem współczują szczerze	C
ślą mąkę worki otuchy tłuszcz i dobre rady	C e
nie wiedzą nawet że nas zdradzili ich ojcowie	C
nasi byli alianci z czasów drugiej Apokalipsy	C e
synowie są bez winy zasługują na wdzięczność więc jesteśmy wdzięczni	C e

nie przeżyli długiego jak wieczność oblężenia	C
ci których dotknęło nieszczęście są zawsze samotni	C e
obrońcy Dalajlamy Kurdowie afgańscy górale	C e
teraz kiedy piszę te słowa zwolennicy ugody	C
zdobyli pewną przewagę nad stronnictwem niezłomnych	C e
zwykłe wahanie nastrojów losy jeszcze się ważą	C e

	C e
	C e

cmentarze rosną maleje liczba obrońców	C e
ale obrona trwa i będzie trwała do końca	C e

i jeśli Miasto padnie a ocaleje jeden	C e
on będzie niósł Miasto w sobie po drogach wygnania	C e
on będzie Miasto	C e
on będzie Miasto	C e
patrzymy w twarz głodu twarz ognia twarz śmierci	C e
najgorszą ze wszystkich - twarz zdrady	C e

i tylko sny nasze nie zostały upokorzone	C e
i tylko sny nasze nie zostały upokorzone	C e
i tylko sny nasze nie zostały upokorzone	C e
i tylko sny nasze nie zostały upokorzone	C e (C e)

Dodane 01.08.2018 przez Pan_Kmicic4