Piosenki

Próba zebrania w jednym miejscu wysokiej jakości opracowań; ze szczególnym uwzględnieniem materiałów wcześniej niedostępnych lub rozrzuconych w różnych miejscach Internetu i prywatnych zbiorach.

Mój rynsztok, mieszczańskie porządki mam gdzieś
Te mordy obłudne i puste - pal sześć
Wysyłam pijane toasty na świat
I za tych popijam, co we mnie od lat Paweł Wójcik – Toasty

Wieszanie zdrajców

Tekst: Jacek Kaczmarski

Muzyka: Jacek Kaczmarski

Wykonanie: Trio Kaczmarski-Gintrowski-Łapiński

Kapodaster: I


Nic nie widać stąd, gdzie stoję h
Gęsto krążą w słońcu głowy h
Tłum napiera na konwoje h
Wokół prostych trzech rusztowań Fis
Każdy krzyczy co innego e
Nazbierało się wściekłości e
Pcha się jeden na drugiego e
Dziś będziemy bezlitośni H
Król gdzieś w oknie stoi ponoć e a C H
Nic dziwnego, że się kryje e h D h
Różnie może być z koroną e a C h
Gdy hetmańskie cierpną szyje e
Nie dla żartu biskupowi e
Postawili szubienicę h
Pustą pętlą wiatr kołysze e
Nie wiadomo, kogo złowi h
Krzyk się wzmaga – pierwszy w górze h
Stąd nie widać tylko który h
Nie chciałbym być w jego skórze h
Dla nas też już kręcą sznury Fis
Drugi dynda – wrzawa wściekła e
Mało tryumfu, gniew w zenicie e
Tamci w drodze już do piekła e
A nam walczyć tu o życie! H
Trzeci szarpie się jak umie e a C H
Coś tłumaczy, klęka, pada e h D h
Bo niełatwo mu zrozumieć e a C h
W taki sposób słowo zdrada e
Zawisł – tańczy przez minutę e
Życie w nim ugrzęzło twardo h
Jeszcze w pętli kopie butem e
Z płaczem, wstydem i pogardą h
Wiszą zdrajcy – takie czasy e
Będą wisieć przez dni parę e
Wrony drzeć z nich będą pasy e D G a
Jak się drze sztandary stare H
Może wreszcie coś się zmieni e a C H
Coś wyniknie z tej roboty e h D h
Zanim zdejmą ich z szubienic e
Żeby w trumnach złożyć złotych h C D e

Dodane 12.10.2017 przez DX

Nagranie

Wiszą zdrajcy – takie czasy

Ilustracja notki

Piosenka inspirowana jest rysunkiem Jana Piotra Norblina pt. „Wieszanie zdrajców na Rynku Starego Miasta w Warszawie, 1794 r.”

Grafika przedstawia autentyczną scenę egzekucji członków konfederacji targowickiej: hetmana wielkiego koronnego Piotra Ożarowskiego, marszałka Rady Nieustającej Józefa Ankwicza i hetmana polnego litewskiego Józefa Zabiełło. Kaźń kolaborantów miała miejsce na Rynku Starego Miasta w Warszawie. Czwarty skazany, biskup inflancki Józef Kazimierz Kossakowski, po zdjęciu święceń kapłańskich został powieszony przed kościołem św. Anny. Norblin obserwował te wydarzenia jako bierny świadek, co pozwoliło mu przełożyć nienawistne emocje tłumu na swoje dzieło.

Konfederacja targowicka była spiskiem magnackim zawiązanym w nocy z 18 na 19 maja 1792 r. w Targowicy (choć de facto 27 kwietnia 1792 r. w Petersburgu), pod patronatem cesarzowej Rosji Katarzyny II. Targowiczanie otwarcie sprzeciwili się postanowieniem Sejmu Czteroletniego i Konstytucji 3 maja, które uznali za zdradę stanu. Wystąpienie konfederatów dało asumpt Rosji do interwencji militarnej na terenie Rzeczpospolitej, zakończonej klęską wojsk polskich. Porażka Polaków i dołączenie króla Stanisława Augusta Poniatowskiego do konfederacji stały się bezpośrednimi przyczynami drugiego rozbioru Polski.

Konfederację targowicką rozwiązano we wrześniu 1793 r., a w jej miejsce utworzono konfederację grodzieńską, której zadaniem miało być opracowanie traktatu wieczystej przyjaźni pomiędzy Rzeczpospolitą i Rosją. Większość czołowych targowiczan została później skazana i stracona w czasie insurekcji kościuszkowskiej w 1794 r. Wobec nieobecności części osądzonych przywódców kolaborantów straceń dokonywano in effigie – na szubienicach wieszano portrety konfederatów.

Dodane 28.12.2018 przez Pan_Kmicic4

Dowiedz się więcej

Nuty

Nuty do piosenki
comments powered by Disqus
© 2011-2023 Piosenka z tekstem