| Mnie Broniewski wychował | a |
| Na Tumach wieczorem | a G |
| Gniewem, rewolucją | C |
| Klęską i pokorą | E (a) |
| Rzucił we mnie wierszy garść | a |
| Smutków i radości | a G |
| I pokazał jak smakuje | C |
| Wóda w samotności | E (a) |
| Jak zgnieciona w dłoni szklanka | a |
| Nie boli, choć krwawi | a G |
| Kiedy patrzę na firankę | C |
| Wierząc, że się ktoś pojawi | E (a) |
| Jak się wżera do biografii | a |
| Błędów cała lista | a G |
| I się zawsze karzeł trafi | C |
| By ją wykorzystać | E (a) |
| Mówił, żeby rzekę czcić | a |
| Co równinę tnie jak blizna | a G |
| Bo w niej gdzieś Światowid śpi | C |
| Bo w niej słowiańszczyzna | E (a) |
| I że człowiek jest aniołem | a |
| A bywa potworem | a G |
| I znów dziś mi o tym powie | C |
| Na Tumach wieczorem | E (a) |
| Rzuci we mnie wierszy garść | a |
| Smutków i radości | a G |
| Znów poczuję jak smakuje | C |
| Wóda w samotności | E (a) |
| Gdy do Płocka wpadałem na wódkę | a |
| Szumiała mi Wisła - kochanka | C |
| Nocą wierną grywała pobudkę | G |
| Szeleszczącą firanką Anka | C E |
Dodane 19.05.2016 przez Boczuś