| Jest port wielki jak świat, co się zwie Amsterdam | a e |
| Marynarze od lat pieśni swe nucą tam | F E7 |
| Jest jak świat wielki port, marynarze w nim śpią | a e |
| Jak daleki śpi fiord, nim szum fal zbudzi go | F E7 a |
| Jest port wielki jak świat, marynarze w nim mrą | C G7 |
| Umierają co świt, pijąc piwo i klnąc | a E7 |
| Jest port wielki jak świat, co się zwie Amsterdam | F e |
| Marynarze od lat nowi rodzą się tam | d7 E7 a |
| Marynarze od lat złażą tam ze swych łajb | a e |
| Obrus wielki jak świat czeka ich w każdej z knajp | F E7 |
| Obnażają swe kły skłonne wgryźć się w tę noc | a e |
| W tłuste podbrzusza ryb, w spasły księżyc i w los | F E7 a |
| Do łapczywych ich łap wszystko wpada na żer | C G7 |
| Tłuszcz skapuje - kap, kap - z rybich wątrób i serc | a E7 |
| Potem pijani w sztok w mrok odchodzą gdzieś | F e |
| A z bebechów ich wkrąg płynie czkawka i śmiech | d7 E7 a |
| Jest port wielki jak świat, co się zwie Amsterdam | a e |
| Marynarze od lat tańce swe tańczą tam | F E7 |
| Lubią to bez dwóch zdań, lubią to bez zdań dwóch | a e |
| Gdy o brzuchy swych pań ocierają swój brzuch | F E7 a |
| Potem buch kogoś w łeb, aż na dwoje mu pękł | C G7 |
| Bo wybrzydzał się kiep na harmonii mdły jęk | a E7 |
| Akordeon też już wydał ostatni dech | F e |
| I znów obrus i tłuszcz, i znów czkawka i śmiech | d7 E7 a |
| Jest port wielki jak świat, co się zwie Amsterdam | a e |
| Marynarze od lat zdrowie pań piją tam | F E7 |
| Pań tych zdrowie co noc piją w grudzień, czy w maj, | a e |
| Które za złota trzos otwierają im raj. | F E7 a |
| A gin, wódka i grog, a grog, wódka i gin | C G7 |
| Rozpalają im wzrok, skrzydeł przydają im | a E7 |
| Żeby na skrzydłach tych mogli wzlecieć, hen, tam | F e |
| Skąd się pluje na świat i na port Amsterdam | d7 E7 a |
Dodane 22.08.2012 przez DX