| Wielbłądy upadają ze zmęczenia | e f e |
| Piach oczom wzrok odbiera, w zębach zgrzyta | e f e |
| Nasz ślad za nami znika w okamgnieniu | a H7 e |
| O zagubioną drogę nikt nie pyta | e D C h7 e |
| Wtem słychać groźny pomruk poganiaczy | e |
| Wymownie kładą dłonie na kindżały | g |
| Żądają wina, kobiet i zapłaty | b |
| Klną jawnie nas, wyprawę i świat cały | Fis C H7 e |
| A my już chyba znamy kres podróży | e f e |
| Patrzymy, póki jeszcze starczy siły | e f e |
| Jak w piasku – wiatr nam przyszłość wróży | a H7 e |
| W zbiorowe dawnych wypraw dmąc mogiły | e D C h7 e |
| Przewodnik zagubionej karawany | e f e |
| Unosi się w strzemionach. Słońce świeci | e f e |
| Kolejne tworzy nam fatamorgany | a H7 e |
| Oazy obiecuje naszym dzieciom | e D C h7 e |
Dodane 28.02.2018 przez Zbik
