| Domy z ludzi wypłukane | a a/C a/H a a/E a/G |
| Drzew korzenie w niebo sterczą | a a/C a/H a a/E a/G |
| Zaczepił się o most zerwany | a a/C a/H a a/G a/E |
| Trup psa ze sparszywiałą sierścią | a a/C a/H a a/E a/G |
| Ale wszystko jest jak trzeba | a d a |
| Pejzaż jak umyty stół | d a E a |
| Pod czerwoną szmatą nieba – | a d a |
| Muł | a |
| Chór ponurych rybaków w nim kroczy | a a/C a/H a a/E a/G |
| Wyławiają ogłuszone ryby | a a/C a/H a a/E a/G |
| Niosą kosze wytrzeszczonych oczu | a a/C a/H a a/G a/E |
| Niewierzących, że to nie na niby | a a/C a/H a a/E a/G |
| A tu wszystko jest jak trzeba | a d a |
| Pejzaż jak umyty stół | d a E a |
| Pod czerwoną szmatą nieba – | a d a |
| Muł | a |
| Ktoś ten muł w bród przejść się stara | a a/C a/H a a/E a/G |
| Jakby muł mógł być czegoś bramą | a a/C a/H a a/E a/G |
| Po co trud ten i skąd ta wiara | a a/C a/H a a/G a/E |
| Teraz wszędzie jest już tak samo | a a/C a/H a a/E a/G |
| Teraz wszędzie jest jak trzeba | a d a |
| Pejzaż jak umyty stół | d a E a |
| Pod czerwoną szmatą nieba – | a d a |
| Muł | a |
| I unoszą się nad nim ptaki | a a/C a/H a a/E a/G |
| Kto tam mówi że każdy tu więźniem | a a/C a/H a a/E a/G |
| Wolny lot – komu zbrzydły robaki | a a/C a/H a a/G a/E |
| Ale kto usiądzie – ugrzęźnie! | a a/C a/H a a/E a/G |
| Tutaj wszędzie jest jak trzeba | a d a |
| Pejzaż jak umyty stół | d a E a |
| Pod czerwoną szmatą nieba – | a d a |
| Muł | a |
| Wieją wiatry schnie muł na kamień | a a/C a/H a a/E a/G |
| Po szczelinach kiełkuje coś znowu | a a/C a/H a a/E a/G |
| Ale z ziemi się nie wyłamie | a a/C a/H a a/G a/E |
| Nim wyrośnie – znów przyjdzie powódź | a a/C a/H a a/E a/G |
| Zmyje wszystko w bełkot i chlupot | a d a |
| Pejzaż jak umyty blat | d a E a |
| A tymczasem pod ciężką skorupą – | a d a |
| Świat | a |
Dodane 23.12.2018 przez Pan_Kmicic4