| Zbłąkany pocisk w namiot sztabu trafił rano | e D e |
| I spadł na stół zasłany obrusami map. | e D G |
| Pergaminowy obrus czyjąś krwią schlapany | D |
| Zamiast jedynej mapy Polski ujrzał sztab. | C D e |
| Pędzi Naczelnik wśród wiwatujących czapek, | e D e |
| Stolica dobrych parę staj, a wróg - tuż, tuż; | e D G |
| Kraj zalał Moskal, teraz diabli wzięli mapę! | Fis H |
| Może naprawdę Bóg zapomniał o nas już!? | C a H |
| Wpada na Zamek, w rozbiegane korytarze. | C |
| Pakuje kufry ktoś, papiery pali ktoś, | a |
| Wiernopoddańcze listy piszą dygnitarze | F |
| O łaskę prosząc w skrusze Jej Cesarską Mość. | H |
| - Wasza Wysokość ma ostatnią mapę kraju! | e D e |
| Woła Naczelnik i królowi - bęc do stóp! | e D G |
| - Napiera wróg, a na nią w sztabie tam czekają! | D |
| Bez niej - masakra i dla wszystkich wspólny grób! | C h e |
| - Ostatniej mapy nie dam kłuć chorągiewkami, | e D e |
| Co oznaczają wojska, których nie mam już! | e D G |
| Rzekł król i Polskę w rulon zwinął, a pergamin | D |
| Jak muszla schował w sobie szum Jej obu mórz. | C h e |
| Więc z niczym wybiegł wódz, o gniew wołając boży | e D e |
| A król, wsłuchany w znikający tupot nóg, | e D G |
| Pomiędzy osobiste rzeczy mapę włożył | Fis H |
| Do sakwojaża na ostatnią ze swych dróg. | C D e |
Dodane 03.11.2011 przez Zbik
