Limeryki o narodach

Tekst: Jacek Kaczmarski

Muzyka: Jacek Kaczmarski

Wykonanie: Jacek Kaczmarski

Kapodaster: III

Był Anglik, co przyjaźń nawiązał z Hindusem	a
Z najczystszej sympatii, a nie pod przymusem.	G
Do dzisiaj by trwała	F
Ta przyjaźń wspaniała,	E
Lecz Hindus nieświeży dał mu ser.	a E7 a

Pretensje mieć trudno do tego Anglika,	a
Gdy druh w narodowej go dumie dotyka.	G
Więc wzgardził pariasem	F
I przyjaźń swą z czasem	E
Położył u stóp – Irlandczyka.	a E7 a

Narody, narody! Po diabła narody	d
Stojące na drodze do szczęścia i zgody?	a
Historia nam daje dobitne dowody:	E7
Pragniecie pokoju? – Usuńcie przeszkody –	a A7
Narody, narody, narody!	d E7 a

Raz Francuz sąsiada miał, co był z Somalii,	a
W Tuluzie mieszkali i pastis pijali.	G
Lecz wnet się przekonał	F
Potomek Dantona	E
Że druh jego łeb ma ze stali.	a E7 a

Nie mieli pretensji koledzy Francuza,	a
Że przepić nie umiał czarnego łobuza.	G
Lecz rzekli: Mon ami,	F
Jak pić chcesz – to z nami!	E
Bo nie dla przybłędów Tuluza!	a E7 a

Narody, narody! Po diabła narody	d
Stojące na drodze do szczęścia i zgody?	a
Historia nam daje dobitne dowody:	E7
Pragniecie pokoju? – Usuńcie przeszkody –	a A7
Narody, narody, narody!	d E7 a

Raz Chińczyk w Japonce się tak zauroczył,	a
Że wizje małżeństwa był przed nią roztoczył,	G
Lecz Kwiat Kraju Wiśni	F
Rzekł – ani się mi śni!	E
Spójrz w lustro, wszak skośne masz oczy!	a E7 a

Cóż z sercem złamanym uczynić na świecie?	a
Więc poszedł do wojska i śnił o odwecie.	G
Lecz – losu ironio! –	F
Brak wojny z Japonią	E
Do mnichów więc strzela w Tybecie!	a E7 a

Narody, narody! Po diabła narody	d
Stojące na drodze do szczęścia i zgody?	a
Historia nam daje dobitne dowody:	E7
Pragniecie pokoju? – Usuńcie przeszkody –	a A7
Narody, narody, narody!	d E7 a

Sympatię Singalez raz czuł do Tamila,	a
Choć wrogość dzieliła ich ludy na Sri-La-	G
Nce – dawnym Cejlonie,	F
Gdzie nawet są słonie	E
W polityce mądre nad wyraz.	a E7 a

Lecz słoń Singaleza – Tamilów sympatyk –	a
Zwykł noc mu po nocy wykradać granaty,	G
I pojął Singalez,	F
Że musi, choć z żalem	E
Sympatie swe spisać na straty.	a E7 a

Narody, narody! Po diabła narody	d
Stojące na drodze do szczęścia i zgody?	a
Historia nam daje dobitne dowody:	E7
Pragniecie pokoju? – Usuńcie przeszkody –	a A7
Narody, narody, narody!	d E7 a

Był też Palestyńczyk, co z Żydem się bratał	a
W przyjaźni tej widząc nadzieję dla świata,	G
Strzelając do niego	F
Powtarzał: Kolego,	E
Ta krew nas połączy na lata.	a E7 a

Lecz w takiej przyjaźni nie widział Żyd cnoty,	a
Bo nie miał ochoty na nowe Golgoty,	G
Więc rzekł – przyjacielu,	F
My tu, w Izraelu	E
Nie mamy dla ciebie roboty!	a E7 a

Narody, narody! Po diabła narody	d
Stojące na drodze do szczęścia i zgody?	a
Historia nam daje dobitne dowody:	E7
Pragniecie pokoju? – Usuńcie przeszkody –	a A7
Narody, narody, narody!	d E7 a

Libijczyk, choć żony miał trzy, muzułmanki,	a
Czadyjkę sprowadził do swojej lepianki	G
I rzekł: Dla przykładu	F
Dam ja z tobą czadu –	E
I brał ją – wieczory i ranki.	a E7 a

Choć miłość przeszkody pokonać potrafi –	a
Nie zebrał za czyn swój Libijczyk ów braw i	G
Dla dobra socjali-	F
Zmu ją mu zabrali	E
Ci, których wychował Kadafi.	a E7 a

Narody, narody! Po diabła narody	d
Stojące na drodze do szczęścia i zgody?	a
Historia nam daje dobitne dowody:	E7
Pragniecie pokoju? – Usuńcie przeszkody –	a A7
Narody, narody, narody!	d E7 a

Bez tchu w herbaciarni wypiwszy pięć herbat	a
Albańczyk zapałał miłością do Serba,	G
Lecz Serb, po Śliwowi-	F
Cy – Albańczykowi	E
Na zębach wypisał swój herbarz.	a E7 a

Szczerbaty Albańczyk – to pół Albańczyka,	a
Niejeden polityk się na tym potyka,	G
Choć jęczy duch Tity,	F
Że zbędny polityk,	E
Gdzie trzeba dentysty – praktyka.	a E7 a

Narody, narody! Po diabła narody	d
Stojące na drodze do szczęścia i zgody?	a
Historia nam daje dobitne dowody:	E7
Pragniecie pokoju? – Usuńcie przeszkody –	a A7
Narody, narody, narody!	d E7 a

Na Cyprze był Turek, co druha miał – Greka,	a
Obydwu zabrała rodzima bezpieka.	G
Przy więźniów wymianie	F
Spotkali się w bramie –	E
Bez słowa minęli – człek człeka.	a E7 a

Wnet Greczyn u Turków, u Greków zaś Turek	a
O jednej godzinie stanęli pod murek.	G
W czas potem niedługi	F
Nad jednym i drugim	E
Piaszczysty się wznosił pagórek.	a E7 a

Narody, narody! Po diabła narody	d
Stojące na drodze do szczęścia i zgody?	a
Historia nam daje dobitne dowody:	E7
Pragniecie pokoju? – Usuńcie przeszkody –	a A7
Narody, narody, narody!	d E7 a

Rosjanin był, który – nie jego to wina –	a
Za brata uważał pewnego Gruzina.	G
Czas drużby był krótki,	F
Bo ów nie pił wódki,	E
Rosjanin nie pijał zaś wina.	a E7 a

Napisał na niego gdzie trzeba więc donos	a
I łzę nad przyjaźnią utoczył wzmocnioną.	G
W obozie zaś Gruzin	F
Odsiedział lat tuzin,	E
Lecz przecież go w końcu zwolniono!	a E7 a

Narody, narody! Po diabła narody	d
Stojące na drodze do szczęścia i zgody?	a
Historia nam daje dobitne dowody:	E7
Pragniecie pokoju? – Usuńcie przeszkody –	a A7
Narody, narody, narody!	d E7 a

Ci wszyscy o których tak długo tu mendzę	a
Co dzień się widują na forum OeNZet	G
I skarżą się wzajem	F
Na ludy i kraje,	E
Nie skarżąc się jednak na nędzę.	a E7 a

Bo mają do siebie już to kuluary	a
Gdzie naród z narodem się chwyta za bary,	G
Że nie o to chodzi,	F
Kto komu gdzie szkodzi,	E
Lecz o to – po ile dolary.	a E7 a

Narody, narody! Po diabła narody	d
Stojące na drodze do szczęścia i zgody?	a
Historia nam daje dobitne dowody:	E7
Pragniecie pokoju? – Usuńcie przeszkody –	a A7
Narody, narody, narody!	d E7 a

Był Polak-patriota, co przy wódki skrzynce	a
Zawierał przyjaźni pakt z Ukraińcem.	G
Od słowa do słowa	F
Dotarli do Lwowa	E
Ścierając się jak dwa odyńce.	a E7 a

Gdy bić się skończyli, trafili za kraty	a
Podarłszy w pamięci doniosłe traktaty:	G
Bo gdy przyjdzie czas –	F
Wy nas, a my was!	E
Po brzuchach! – i: budem rezaty!	a E7 a

Narody, narody! Po diabła narody	d
Stojące na drodze do szczęścia i zgody?	a
Historia nam daje dobitne dowody:	E7
Pragniecie pokoju? – Usuńcie przeszkody –	a A7
Narody, narody, narody!	d E7 a

Ach gdybyż narodów na świecie nie było,	d
Jak nam by się wtedy szczęśliwie tu żyło!	a
Dla dobra człowieka, dla szczęścia ludzkości	E7
Złączonej w potężnym uścisku miłości,	a A7
Aż z trzaskiem pękałyby kości.	d E7 a

Dodane 18.09.2017 przez DX