Lament Tytana

Tekst: Jacek Kaczmarski

Muzyka: Jacek Kaczmarski

Wykonanie: Jacek Kaczmarski

Kapodaster: III

Więc jest na szczycie! Wreszcie na szczycie!	e6
W końcu doczekał się chwały!	C e6
Łeb nurza w niewyczerpanym błękicie,	e6
Pod stopą głazów zawały.	C e6
Własnym pomnikiem stał się za życia	G D9
Już nieoddzielny od skały.	a e6
Więc skąd z ust jego nieludzkie wycie,	C B0
Któremu świat jest za mały?	C H7 e6

W mglistych dolinach ludzkie siedliska	e6
Jasny żar grzeje i krzepi.	C e6
To z jego żagwi błysły ogniska,	e6
To on tych ludzi ulepił.	C e6
Tak ich niedola była mu bliska,	G D9
Że dla nich Bogów zaczepił	a e6
I teraz piorun nocą mu błyska,	C B0
A ci – na los jego – ślepi!	C H7 e6

W ludzkich siedliskach kowadła dźwięczą	C e
I ogień pod miechem huczy;	a H7 e
To on im przecież narzędzia wręczył,	C e
On ich do kunsztu przyuczył.	a H7 e
Tak ich ukochał – swój twór niewdzięczny,	C e
Tak ich wolnością obruszył,	a H7 e
Że kiedy wyciem jego wiatr jęczy –	C B0
Wciągają czapki na uszy.	a H7 e

Wspomną go jeszcze snując swe mity	e6
(Tak, jakby dawno już nie żył) –	C e6
Że do kaukaskich szczytów przybity,	e6
Lecz przecież kto w to uwierzy?	C e6
Że go zastąpi w męce banity	G D9
Jakiś półczłowiek, półzwierzę,	a e6
Któremu, w życiu pragnień wyzbytym,	C B0
Na niczym już nie zależy.	C H7 e6

Tak sobie świat tłumaczą naprędce	C e
Zlepieni z mułu i gliny,	a H7 e
Przy ogniu grzejąc bezczynne ręce,	C B0
Wolni – od długu i winy.	a H7 e
Tak sobie świat tłumaczą naprędce	C e
Zlepieni z mułu i gliny,	a H7 e
Przy ogniu grzejąc bezczynne ręce,	C B0
Wolni – od długu i winy.	a H7 e

Dodane 03.08.2018 przez Zbik