Jak u Caldwella – tak sobie żyjemy |
a d
|
za siódmą górą, za siódmą doliną, |
E a
|
wiemy to tylko, że nic się nie zmieni, |
a d
|
że dni powoli, ale zawsze – miną. |
E a
|
Jak u Caldwella na kogoś czekamy, |
A d
|
w dłoniach zabawny, kolorowy żeton – |
B a
|
niech się zlituje wojażer nad nami, |
a H
|
przed dom zajedzie starą szewroletą. |
a E6
|
Jak u Caldwella wciąż będziemy wracać |
a d
|
na naszą smutną tytoniową drogę, |
E a
|
tragiczną ziemię – dawne długi spłacać |
a d
|
i o zielone jabłka walczyć z Bogiem. |
E a
|
Jak u Caldwella każdy sobie panem, |
A d
|
przecież i prawo stoi zawsze przy nas – |
B a
|
lepiej zapomnieć, gdzie straszy Nieznane, |
a H
|
lepiej uziemić swojego Murzyna. |
a E6
|
Jak u Caldwella sobie żartujemy, |
a d
|
na świat patrzymy przez dziurę w stodole, |
E a
|
i tak pomału, po cichu – żyjemy, |
a d
|
wierząc w człowieka, w świat i wolną wolę. |
E a
|
Jak u Caldwella każdy z nas zdumiony, |
a d
|
każdy wie swoje i każdy uparty – |
E a
|
los nam przykazał swe poletka chronić |
a d
|
i kaznodzieje grają z nami w karty… |
E a
|
Los nam przykazał swe poletka chronić |
a d
|
i kaznodzieje grają z nami w karty… |
E a
|
Dodane
16.07.2022
przez reuter