Skrzetuski Wielkopolanin

Tekst: Jacek Kowalski

Muzyka: Jacek Kowalski

Wykonanie: Jacek Kowalski

Nad Zbarażem lśni ponuro	d G
Niebo, które ogniem pryska:	F G A
Rycerz temperuje pióro	d G
Zębem z tatarskiego pyska.	d G g A
Piórem pisze w testamencie,	d G
By pochować go w Poznaniu	F G7 A
I obraca się na pięcie,	F C d A7
I poświęca się zadaniu.	g d A
O, Muzo Kartoflana!	F C
Odetchnij tchem historii,	F C
Niech zabrzmi pieśń świetlana	C F
O mężu spod Obornik:	C F
On to, on to gromił lud ruski,	d g F g A
On to, on to zwał się Skrzetuski.	d g F g d

Szedł śród wrogów sam jak palec	d G
I śród min przeciwpiechotnych.	F G A
Raz się czołgał jak padalec,	d G
A raz skakał jak ptak błotny.	d G g A
Nie wywąchał go Krzywonos,	d G
Który z innych krew wysysał,	F G7 A
Lecz królowi doniósł donos	F C d A7
I w Historii się zapisał.	g d A
O, Muzo Kartoflana!	F C
To chwila twa dziejowa,	F C
Niech zabrzmi pieśń świetlana	C F
O mężu spod Rożnowa:	C F
On to, on to brnął przez lud ruski,	d g F g A
On to, on to zwał się Skrzetuski.	d g F g d

Rzekł do króla: Proszę króla,	d G
Bezhołowie nam dopieka,	F G A
Tuhaj-Bej na haju hula,	d G
Nie szanując praw człowieka;	d G g A
Spraw, niech zdechnie pies poganin,	d G
Ruszaj bronić racji stanu;	F G7 A
Słuchaj! bom Wielkopolanin	F C d A7
I nie lubię bałaganu!	g d A
Więc król się zdenerwował	F C
I ruszył wnet na pogan	F C
I wszystkich rozwalcował,	C F
Ten powtarzając slogan:	C F
Wstydź się, ludu tatarsko-ruski,	d g F g A
Bo mi wszystko doniósł Skrzetuski!	d g F g d

I tak Skrzetuskiego w cenę	d G
Wzrosła sława wojownicza;	F G A
Lecz, że żonę miał Helenę,	d G
To już wymysł Sienkiewicza.	d G g A
Miał wręcz kłopot z ożenieniem,	d G
Bo zeń kawał był furiata,	F G7 A
Za co wyrok z zawieszeniem	F C d A7
Otrzymawszy, zszedł ze świata.	g d A
Bóg duszę jego chwycił,	F C
A szwagier - oszczędności;	F C
Poznańscy karmelici	C F
Dostali jego kości.	C F
Pogrzebali go bez nagrobka	d g F g A
No i na tym - koniec i kropka.	d g F g d

Dodane 11.04.2012 przez RK