| Co nas obchodzić mogłoby w tym kraju, | A d |
| Gdzie przyjaciele z dala się obchodzą – | A d |
| Czy się wrogowie starzy dogadają, | A h |
| Kogo pogodzą, a komu dogodzą. | fis E7 |
| Na co się jeszcze obrażać w ojczyźnie | A d |
| Przeobrażonych i poobrażanych, | A d |
| Gdzie, jeśli ktoś cię przez przypadek liźnie – | A h |
| To, by otworzyć – nie zaleczyć – rany. | fis E7 |
| Czego na Boga pragnąć móc nad Wisłą, | A d |
| Co nie jest jeszcze marzeniem spragnionych? | A d |
| Fatamorgana – nazywa się „przyszłość” | C G |
| Źródła w oazach – strute lub strzeżone. | F E7 A |
| Kogo wśród swoich bliźnich nienawidzić, | A d |
| Uszlachetniając podłość przez nienawiść, | A d |
| Gdy się nienawiść brzydzi tym, co widzi | A h |
| I w bezsilności – nudzi, a nie dławi. | fis E7 |
| Na co się skarżyć wśród prawnuków Skargi, | A d |
| Dla których słowa, nie myśl – to rozmowa? | A d |
| O chórze marzą roztrzepane wargi | A h |
| Internowane w gadających głowach. | fis E7 |
| Kogo potępiać i czym, jeśli stempel | A d |
| Zastąpił tępe ostrze potępienia | A d |
| I – bezszelestnie, żeby iść z postępem, | C G |
| Trzeba udzielać hurtem rozgrzeszenia? | F E7 A |
| Komu dać miłość w cieniu Jasnej Góry | A d |
| Gdzie wszyscy tak ukochani boleśnie, | A d |
| Że blizny wiary są bliznami skóry, | A h |
| Próbując żywym przyswoić nieszczęście. | fis E7 |
| Co zdradzić jeszcze w państwie Targowicy, | A d |
| Gdy komuniści też krzyczą o zdradzie | A d |
| I próżne plany państwowej mennicy, | C G |
| Żeby srebrniki były wciąż na składzie. | F E7 A |
| Jak wierzyć szczerze w narodu świątyni, | A d |
| Gdy na sztandarach – aksjomaty wiary | A d |
| Powyszywane są nićmi złotymi, | A h |
| A dusza warczy, gdy widzi sztandary. | fis E7 |
| Kogo wynosić pod niebo Lechitów, | A d |
| Gdzie tylu było dziwnie wyniesionych | A d |
| I braknie brązu dla nowych pomników | C G |
| Wśród tylu starych – jeszcze nie strąconych. | F E7 A |
| Jak żyć w tylekroć zdobytym Muzeum, | A d |
| Gdzie nieżyjący życia się trzymają, | A d |
| Wbrew rozsądkowi śpiewając „Te Deum”, | A h |
| By nas coś wreszcie obeszło w tym kraju. | fis E7 |
Dodane 07.05.2011 przez DX
