| W zardzewiałej ziemi – chwasty i kamienie, | a E7 |
| W zardzewiałej ziemi – wyschnięte strumienie. | E7 a |
| Zmarszczki dróg na próżno żłobionych przez wieki, | C G |
| Linie papilarne niespełnionej rzeki. | E a |
| Zmarszczki dróg na próżno żłobionych przez wieki, | C G |
| Linie papilarne niespełnionej rzeki. | E a F7 |
| W zardzewiałej ziemi – kości, sierść i zęby – | b F7 |
| Proch, co skrywa diament wypchnięty z jej głębin. | F7 b |
| A nad nią błękitne po chmurach wspomnienie – | Cis Gis |
| Rozedrgana spiekota, ulewne płomienie. | F b |
| A nad nią błękitne po chmurach wspomnienie – | Cis Gis |
| Rozedrgana spiekota, ulewne płomienie. | F b Fis7 |
| Po tej zardzewiałej ziemi ludzie pokrzywdzeni | h Fis7 |
| Zabłąkani w koleinach wyschniętych strumieni | Fis7 h |
| Wydłubują strzępy sierści, kości i diamenty | D A |
| Majacząc na słońcu, śniąc chłodne odmęty. | Fis h |
| Wydłubują strzępy sierści, kości i diamenty | D A |
| Majacząc na słońcu, śniąc chłodne odmęty. | Fis h G7 |
| Majaczące plemię spragnione krynicy | c G7 |
| Zbrojne w kości przodków – tłucze się i krzyczy. | G7 c |
| Wściekła kłótnia wstrząsa niebiosa hałasem: | Dis B |
| Czy Bóg – czy rozsądek ma być ich kompasem? | G c |
| Wściekła kłótnia wstrząsa niebiosa hałasem: | Dis B |
| Czy Bóg – czy rozsądek ma być ich kompasem? | G c Gis7 |
| Tarirarira… | cis Gis7 |
| Gis7 cis | |
| E H | |
| Gis cis A7 |
| Przez siebie uwielbieni i znienawidzeni | d A7 |
| Depczą mylne szlaki wyschniętych strumieni | A7 d |
| Z tą prawdą tak niemiłą i świętym i łotrom: | F C |
| Bóg sprawił, że wciąż idą… | A7 |
| Rozsądek – że dotrą! | d A d |
Dodane 25.07.2018 przez Pan_Kmicic4
