| Karki cherlawe, serca szklane, | a d a |
| Umysły – prawdę rzec – nietęgie, | d C G E |
| Słowem: lepieni na kolanie, | C F |
| Stawiani pod istnienia pręgierz | C G E |
| Łapiemy się na chwyty tanie | d C |
| I, zanim ktoś po rozum sięgnie, | d a |
| Do słów tracimy zaufanie | d E a |
| I wielka wściekłość w nas się lęgnie. | F G E7 (A7) |
| Łapiemy się na chwyty tanie | d C |
| I, zanim ktoś po rozum sięgnie, | d a |
| Do słów tracimy zaufanie | d E a |
| I wielka wściekłość w nas się lęgnie. | F G a (H7) |
| Karki jak dęby, serca – dzwony, | e a e |
| W umysłach prawda, jak łza, czysta: | a G D H7 |
| Nie bacząc na rachunek słony | G C |
| Grzmimy, jak jeden wielki wystrzał. | G a H7 |
| Szubrawcy drżą, padają trony, | C G |
| Jutrzenka nam się jawi mglista; | a e |
| Przed lustrem ćwiczy już ukłony | a H7 e |
| Ten, który bunt nasz wykorzysta. | C D G (E7) |
| Szubrawcy drżą, padają trony, | C G |
| Jutrzenka nam się jawi mglista; | a e |
| Przed lustrem ćwiczy już ukłony | a H7 e |
| Ten, który bunt nasz wykorzysta. | C H7 e (E7) |
| Próchnieją dęby, serca milkną | a d a |
| Zwątpieniem – prawdy łza mętnieje | d C G E |
| I już my – weterani tylko | C F |
| Nie pojmujący co się dzieje. | C G E |
| Już nasze epopeje chwilką, | d C |
| Najwyżej ktoś się z nich uśmieje, | d a |
| A „dzisiaj” gorzką jest pastylką, | d E a |
| Co snów nam wymazuje rejestr. | F G E7 (A7) |
| Już nasze epopeje chwilką, | d C |
| Najwyżej ktoś się z nich uśmieje, | d a |
| A „dzisiaj” gorzką jest pastylką, | d E a |
| Co snów nam wymazuje rejestr. | F G a (H7) |
| Karków badyle i serc kiście, | e a e |
| Zwiędłych umysłów byt roślinny – | a G D H7 |
| Zbieramy zawsze suche liście | G C |
| Z sadzonych z takim trudem winnic. | G a H7 |
| Śmierci nie znamy osobiście – | C G |
| Jak dotąd – umierali inni… | a e |
| Jeśli to piekło jest, lub czyściec – | a H7 e |
| Niebu nic nie jesteśmy winni. | C D G (E7) |
| Śmierci nie znamy osobiście – | C G |
| Jak dotąd – umierali inni… | a e |
| Jeśli to piekło jest, lub czyściec – | a H7 e |
| Niebu nic nie jesteśmy winni. | C H7 e |
Dodane 07.08.2018 przez Pan_Kmicic4
