| Wspomnij, Alusiu, jakeśmy byli | C G7 C G7 |
| Na wzgórzu ponad jeziorem | C G7 C (A) |
| Pewni wieczności, niepewni chwili | d A d A |
| Piątego lipca wieczorem. | d A d (H7) |
| Na drugim brzegu wędkarz, jak ważka, | e H7 e H7 |
| Rozsyłał kręgi po wodzie, | e H7 e (E) |
| Nad którą słońca miedziana blaszka | F G0 d A |
| W las się toczyła jak co dzień. | d G7 C |
| Nagle, na pustym już nieboskłonie | a E a E |
| Rosną bezkresne witraże, | a E a (A) |
| Jezioro płonie i niebo płonie | d A d A |
| I w jednym stoją pożarze. | d A d (H7) |
| Tkwimy pośrodku ognistej tęczy | e H7 e a |
| Jak rozżarzone polana… | e D G (E) |
| Ciebie coś dręczy i mnie coś dręczy – | F G0 d A |
| Udręka to niezrównana. | d G7 C |
| Potem w półmroku zległa dolina | C G7 C G7 |
| W oczekiwaniu księżyca. | C G7 C (A) |
| I resztki światła ze szklanic wina | d A d A |
| Błyskały w naszych źrenicach. | d A d (H7) |
| Jam ci powoli wsuwał w usteczka | e H7 e H7 |
| Homara grzbiet – samo zdrowie, | e H7 e (E) |
| I potoczyła się kropeleczka, | F G0 d A |
| Ale którędy – nie powiem. | d G7 C |
| Tyś mi ostrygę dała świeżutką | a E a E |
| Jam w pasji morskość jej wsysał. | a E a (A) |
| Ale doznanie trwało zbyt krótko | d A d A |
| Żebym je zdołał opisać. | d A d (H7) |
| Co było potem? Oboje młodzi | e H7 e a |
| A noc lipcowa gorąca… | e D G (E) |
| Nieśmiało nasze zapały chłodził | F G0 d A |
| Liliowy podmuch miesiąca. | d G7 C |
| Pozostał po nas pancerz homara, | C G7 C G7 |
| Ostryg puzderka otwarte… | C G7 C (A) |
| Co w nas zostało? Powiem ci zaraz | d A d A |
| I nie zasłonię się żartem. | d A d (H7) |
| Bo po tym, cośmy wtedy przeżyli | e H7 e H7 |
| Może jesteśmy mniej rzewni, | e H7 e (E) |
| Już pewni siebie i pewni chwili… | F G0 d A |
| Za to wieczności niepewni. | d G7 C |
Dodane 10.09.2018 przez Zbik