| Jestem postacią na wskroś tragiczną | e |
| Najtrudniejszegom dokonał wyboru: | e |
| Między obozem dla nieprawomyślnych | e |
| A honorami i łaską dworu. | e |
| Obeznanemu w snach filozofów | e |
| Trudno jest mówić gwarą kaprali | e |
| I nosić mundur, ale po trochu | e |
| Co tylko można – trzeba ocalić! | e |
| Inni odeszli. Łatwa decyzja | e |
| Zwłaszcza, że nikt ich o nią nie pytał, | e |
| Lecz trudno – tego wymaga Ojczyzna, | e |
| Rzecz niepodzielna i jednolita. | e |
| Ja wiem, ja także z wami marzyłem, | e |
| Dałem się ponieść mglistym mirażom, | e |
| Lecz tylko siłą zwalczymy siłę | e |
| I zadepczemy groby, gdy każą! | e |
| Niech nikt mi kartą praw nie wywija, | e |
| Gdy chcę mam prawo piętnować Żyda! | e |
| Żołnierz jest po to, żeby zabijać, | e |
| Nawet gdy rozkaz sam sobie wyda. | e |
| Nie będzie pisał oszczerczych bredni | e |
| Drań, co Helsinki bierze za Jałtę. | e |
| Bój o pryncypia – mój chleb powszedni, | e |
| Bez wahań zmienię pióro na pałkę! | e |
| Niech nikt krwią cudzą rąk mi nie kala, | e |
| Dzieje nie takie znają ofiary! | e |
| Niech wie, kto chciał już pomniki zwalać – | e |
| Winny nie ujdzie w tym kraju kary! | e |
| I wypiszemy wszystkim na skórze | e |
| Prawa człowieka i obywatela! | e |
| Prawo do pracy! Miejsce – przy murze! | e |
| I syna twarz w plutonie, co strzela! | e |
| A kiedy wszystko do ładu wróci – | e |
| W szafach należne miejsce mundurom, | e |
| Snów filozofów młodzież się uczy | e |
| A ręka zmienia pałkę na pióro… | e |
Dodane 04.08.2018 przez Zbik
