Piosenki

Próba zebrania w jednym miejscu wysokiej jakości opracowań; ze szczególnym uwzględnieniem materiałów wcześniej niedostępnych lub rozrzuconych w różnych miejscach Internetu i prywatnych zbiorach.

Mój rynsztok, mieszczańskie porządki mam gdzieś
Te mordy obłudne i puste - pal sześć
Wysyłam pijane toasty na świat
I za tych popijam, co we mnie od lat Paweł Wójcik – Toasty

Krajobraz po uczcie


D D4 D D4
C D D4 D D4
D D4 D D4
C D D4 D D4
Nie ogryźli kości, nie dopili wina, D G D G D
Resztek jedzenia szuka pies pod stołem. D h G A D
Na dębowym blacie obrana cytryna D G D G D
I suche pestki czereśni dookoła. D h G A D
Odeszli z damami o zatłuszczonych wargach e A D
Do łożnic szerokich za ciężkie zasłony, e A D
Gdzie biały pudel kraj krynoliny targa D G D G D
Przez panią w rumieńcach za fotel rzuconej. D h G A D
A w stolicy koronacja się zaczyna e A D
I król światowy pokazuje szyk, e A D
Ale z obecnych nie wie jeszcze nikt, D G D G
Że na tortach dał napis: „Vivat Katarzyna”. D h G A D
Ksiąg nie doczytali, nie skończyli pisać, D G D G D
Drukując hymny, gorące epistoły. D h G A D
Jakby miały spoić pękniętych ścian rysy D G D G D
Gryzące pochwały, pochwalne gryzmoły. D h G A D
Odeszli do zajęć sennych, długotrwałych, e A D
Nad biurka za małe dla królewskich zaleceń, e A D
Gdzie świtem pióra skrzypiące się łamały, D G D G D
A świece świeciły, by nic nie oświecić. D h G A D
A w stolicy Sejm kończy obrady, e A D
Na rękach niesiony uśmiecha się król, e A D
Ambasadorowie nie zmieniają ról, D G D G
Wiedząc, jak blisko od chwały do zdrady. D h G A D
Nie skończyli ostrzyć kos na sztorc stawianych, D G D G D
Nie ruszyli zamków i sal pałacowych. D h G A D
Nie powywieszali wszystkich zdrajców stanu, D G D G D
W ziemię pól bitewnych powgniatane głowy. D h G A D
Odeszli w sukmanach, kurtach i opończach e A D
Po dawnemu się męczyć nad nie swoją rolą, e A D
Ktoś powiedział – wiedziałem, że to się tak skończy – D G D G D
Na żer wyszły obce, wojskowe patrole. D h G A D
A król bez królestwa chodził na spacery, e A D
Nie ze swojej kasy utrzymując dwór, e A D
I nie wiedział jeszcze niepotrzebny chór, D G D G
Jakie, kiedy i za co zalśnią mu ordery. D h G A D
Akt abdykacji:
„Imperatorowa i państwa ościenne D G D G D
Przywrócą spokojność obywatelom naszym, D h G A D
Przeto z wolnej woli dziś rezygnujemy D G D G D
Z pretensji do tronu i polskiej korony. D h G A D
Nieszczęśliwie zdarzona w kraju insurekcja e A D
Pogrążyła go w chaos oraz stan zniszczenia; e A D
Pieczołowitość nasza na nic się nie przyda – D G D G D
Świadczymy z całą rzetelnością Naszego Imienia”. D h G A D
Nie ogryźli kości, nie dopili wina… D G D G D
Resztek jedzenia szuka pies pod stołem… D h G A D
Nie ogryźli kości, nie dopili wina… D G D G D
Resztek jedzenia szuka pies pod stołem… D h G A D

Dodane 11.05.2011 przez DX

Nagranie

Akt abdykacji Stanisława Augusta Poniatowskiego

Oryginalny tekst aktu abdykacji sparafrazowany w ostatniej zwrotce piosenki:

„My, Stanisław August, z Bożej Łaski Król Polski, Wielki Książę Litewski etc., etc., etc.

Nie szukając w ciągu królowania naszego innych korzyści lub zamiarów, jak stać się użytecznymi ojczyźnie Naszej, byliśmy także tego zdania, iż opuścić należy tron w okolicznościach, w których rozumieliśmy, że oddalenie Nasze przyłoży się do powiększenia szczęścia współziomków Naszych lub też przynajmniej umniejsza ich nieszczęścia;

przekonani teraz, że pieczołowitość Nasza na nic się ojczyźnie Naszej nie przyda, kiedy nieszczęśliwa zdarzona w niej insurekcja pogrążyła ją w teraźniejszy stan zniszczenia, i rozważywszy, że środki względem przyszłego losu Polski koniecznie potrzebne z powodu naglących okoliczności, a od Najjaśniejszej Imperatorowej Wszech Rosji i innych sąsiednich mocarstw przedsięwzięte, jedynymi są do przywrócenia pokoju i spokojności współobywatelom Naszym, których dobro zawsze było najmilszym przedmiotem starań Naszych —

postanowiliśmy przeto z przywiązania do spokojności publicznej oświadczyć, tak jako też niniejszym aktem najuroczyściej ogłaszamy, że wolnie i z własnej woli wyrzekamy się bez ekscepcji wszelkich praw Naszych do Korony Polskiej,do Wielkiego Księstwa Litewskiego i innych należących do nich krajów, jako też znajdujących się w nich posesji i przynależytości; akt ten uroczysty abdykacji korony i rządu Polski w ręce Najjaśniejszej Imperatorowej Wszech Rosji składamy dobrowolnie i z tą rzetelnością, która postępowaniem Naszym w całym życiu kierowała.

Zstępując z tronu, dopełniamy ostatniego obowiązku królewskiej godności, zaklinając Najjaśniejszą Imperatorową, ażeby macierzyńską swą dobroczynność na tych rozciągnęła, których królem byliśmy, i to wielkości Jej duszy działanie wielkim swym sprzymierzeńcom udzieliła. Akt niniejszy dla większego waloru podpisaliśmy i pieczęć nań Naszą wycisnąć rozkazaliśmy.

Działo się to w Grodnie dnia 25 listopada, a roku 32 panowania Naszego. Stanisław August, król”.


Dodane 06.05.2020 przez PrzemekL

Nuty

comments powered by Disqus