| Którzy myśleli, że się Go oswoi | d |
| Ci się najłatwiej oswoić Mu dali: | d |
| Przynętę przełknął, z piszczałek rozbroił, | B C F |
| Pogonił batem po okrągłej sali. | Gis G C (A7) |
| Którzy myśleli, że się Go oszuka | d |
| Ani spostrzegli, a już oszukani. | d |
| Nie raczył nawet do ich drzwi zapukać | B C F |
| Żeby uściskać dłonie z kajdankami. | g A d (B7) |
| Którzy myśleli, że się Go uprosi – | dis |
| Dziś proszą jego oficjalne cienie. | dis |
| On dla nich – Ucho, więc pokora w głosie; | H Cis Fis |
| Oni dla Niego – przydrożne kamienie. | A Gis Cis (B7) |
| Którzy myśleli, że podobni Jemu, | dis |
| Nagle podobni są tylko do siebie. | dis |
| Twarze wszechmocnych, którzy chcieli nie móc, | H Cis Fis |
| Jak zmięte ścierki użyte w potrzebie. | gis B dis (H7) |
| Którzy myśleli, że się Go pokona | e |
| Dziś zamieszkują piekła i kurhany. | e |
| Dopóki z gwiazd ich ostatnia nie skona | C D G e |
| Kres Jego władzy jest gdzieś zapisany. | H7 C H7 e |
Dodane 23.11.2018 przez reuter