Czaty śmiełowskie

Tekst: Jacek Kaczmarski

Muzyka: Jacek Kaczmarski

Wykonanie: Jacek Kaczmarski

Kapodaster: I

Wiele dworków, majątków,	C
Ogrodowych zakątków	E7
Wielkopolskie hołubią równiny;	F C
Ale rzec się ośmielę,	d H0
Że przełożysz niewiele	E a
Nad uroki śmiełowskiej dziedziny.	d E7 a

Gdzie dygoce Jarocin	F
Od rockowych wypocin,	C
Żerków w dawnej świetności się chowa –	E F (A7)
Czy się zmierzcha, czy dnieje –	d
Śmiełów śmiało jaśnieje	a
Jak stracona w murawie podkowa.	G C

Gdzie ten koń, co ją stracił?	f
Gdzie ziemianie bogaci,	C
Gdzie masońskie fartuszki i młotki?	a E
Kustosz z żoną kustoszką	F
Namyślają się gorzko,	C
Skąd na remont pałacu wziąć środki.	d E7 a

O, nie tak było drzewiej!	C
A jak było - nikt nie wie,	E7
Bo nie wszystkie się jawią sekrety,	F C
Kiedy chodzi o miłość,	d H0
Polityczną zawiłość	E a
I poetę pod wpływem kobiety.	d E7 a

Tu wieszcz Adam dni szereg	F
Spędził w piekle rozterek;	C
Czy powstańcze zasilić ma jatki,	E F (A7)
Czy - gdy żądza się perli	d
W romantycznej scenerii –	a
Wybrać raczej ramiona mężatki.	G C

Tam reduty, potyczki,	f
Bem, Prądzyński, Chłopicki,	C
Tam krwiożercze Moskali są rzesze;	a E
Ona tu, niedaleczko,	F
Ot, przejażdżka nad rzeczką –	C
Serce, drżyj! W Budziszewku włos czesze.	d E7 a

A spod grzywki niesfornej	C
Zerka oczko przekorne,	E7
Kuszą wargi czerwieńsze od wina;	F C
Jeszcze niżej – o nieba!	d H0
Wszystko jest, co potrzeba,	E a
A do tego i mąż – poczciwina.	d E7 a

Trudny wybór. Nie dla niej;	F
Legło w gruzach powstanie	C
I legł wieszcz – pod najsłodszym z ciężarów.	E F (A7)
A wyrzuty sumienia	d
W patriotycznych skrył pieniach,	a
Za co wdzięczny do dziś jest mu naród.	G C

Wiele jeszcze przed wieszczem	f
I uniesień, i nieszczęść:	C
Szlak do Turcji przez Prusy i Francję;	a E
Wieszczył, grzeszył i święcił,	F
Lecz zachował w pamięci	C
Biały Śmiełów, srebrzystą Konstancję.	d E7 a

Ach, i ja tu uciekłem,	C
Gdy utarczki przewlekłe	E7
Obalały gabinet Pawlaka,	F C
By nie Sejm mieć za oknem,	d H0
Ale łąki podmokłe,	E a
Lip gałęzie w jemiołach i ptakach.	d E7 a

Tam skandale i grandy,	F
Tam odchodzi Falandysz,	C
Tam Namiestnik swój geniusz tłumaczy –	E F (A7)
Tu najwyżej doleci	d
Z pegeeru naprzeciw	a
Woń gnojówki lub tęskny zew klaczy.	G C

Łotr – kto skrył się w Śmiełowie,	f
Gdy wichury dziejowe	C
Rozszarpują ojczyznę na łokcie!	a E
Kto ucieka od strapień	F
Tu, gdzie nocą w drzwi drapie	C
Wiatr gałęzią – kochanki paznokciem…	d E7 a

Lecz jak gromić Adama,	F
Gdy rozterka ta sama	C
Zamiast w walce – wyżywa się w piosnkach?	E F (A7)
Więc sumienie najszczersze	d
Dyktowało mi wiersze,	a
Których temat: „Pochwała łotrostwa”	G C (A7)

Więc sumienie najszczersze	d
Dyktowało mi wiersze,	a
Których temat: „Pochwała łotrostwa”	d E7 a

Dodane 19.06.2012 przez AŁ