| Na bankiecie u Pana Zastępów |
f
|
| Wszystko płynie i gra pachnie i lśni |
f Dis Cis C7
|
| Wygwieżdżony jest strop firmamentów |
f
|
| I w parkietach ze szkła galaktyką skrzy |
f Dis Cis C7
|
| Stoły pełne arcydzieł stworzenia |
f
|
| Ryb obfitość i miąs owoce i chleb |
f Dis Cis C7
|
| Usta śmieją się drżą podniebienia |
f
|
| I docenia się to że się jest sługą nieb |
f Dis Cis C7
|
| A sam Bóg pośród sług gdyby mógł to by śpiewał że |
d B g A7
|
| Szał będzie trwał świat się stał więc nalewa i |
d B g A7
|
| Rad tworzy ład białych szat i aureol... |
d B g A7 (d)
|
| Nie wypił ktoś za blask |
d a
|
| Wzrok w parkiet wbił |
g6
|
| Gdzie w ciszy gwiazd |
g6
|
| Pod niebem ziemia się powoli wyłania |
f
|
| Myśl się wysnuwa |
Dis
|
| I żąda słów a |
B0
|
| Tu |
C7
|
| Tymczasem |
C7
|
| Na bankiecie uśmiechy szerokie |
f
|
| I wiruje wśród ścian piór biały puch |
f Dis Cis C7
|
| Do nikogo nie staje nikt bokiem |
f
|
| I aż gęsto od słów nieważkich słów |
f Dis Cis C7
|
| Stwórca poszedł już wprawdzie lecz przecież |
g
|
| Pozostawił nam stół parkiet i świat |
g F Dis D7
|
| W jakimż będzie wspanialej nam świecie |
g
|
| Skoro czeka nas tu wieczysty ład |
g F Dis D7
|
| Póki co wierzyć w to co powiedzą nam oczy nie |
d B g A7
|
| Wstyd chwalić byt skoro świt nas otoczył... |
d B g A7 (d)
|
| Ktoś z nas nie myśli tak |
d a
|
| Wzrok w parkiet wbił |
g6
|
| Byt mu nie w smak |
g6
|
| Zaszkodził kawior mu czy głowę ma słabą |
f
|
| Patrzy pod nogi |
Dis
|
| W parkiecie żłobi |
B0
|
| Znak |
C7
|
| Przez który |
C7
|
| Na bankiecie spojrzenia ostrożne |
f
|
| Ważne staje się kto stoi i gdzie |
f Dis Cis C7
|
| Nie wiadomo skąd myśli bezbożne |
f
|
| Wokół aureol mkną czy chcesz czy nie |
f Dis Cis C7
|
| Koniec snu bowiem tu już nie będzie spokoju więc |
d B g A7
|
| Znów zamęt głów chaos słów paranoja i |
d B g A7
|
| Strach bowiem tu już nie będzie spokoju więc |
d B g A7
|
| Strach bowiem tu już nie będzie spokoju... |
d B g A7
|
Dodane
18.08.2015
przez jakubkwa
